“ผมเล่นให้ทีมเยาวชนของ วิลเลม ทเว มานานกว่า 10 ปี และมีช่วงหนึ่งตอนอายุ 16 ผมเกือบไม่ได้ไปต่อกับอคาเดมี่ของทีม ตอนนั้นผมยังไม่ดีพอ ส่วนใหญ่ผมเป็นตัวสำรอง”
“ช่วงซัมเมอร์ ผมก็พัฒนาขึ้นแบบก้าวกระโดด หลังจากนั้นทุกอย่างก็ราบรื่น ผมได้รับบาดเจ็บที่ต้นขาเพราะร่างกายผมเติบโตขึ้นมาก แต่หลังจากนั้นผมพัฒนาขึ้นมาเยอะเลยทีเดียว”
“ผมได้ลงสนามอย่างสม่ำเสมอ เป็นกัปตันทีมชุดยู-18 ผมผิดหวังที่ไม่ได้ลงสนามให้ทีมชุดใหญ่ของ วิลเลม ทเว สักที หลังจากนั้นผมจะย้ายไป โกรนิงเก้น นั่นคือก้าวที่สำคัญสำหรับผมในเรื่องการพัฒนาในฐานะนักเตะและจากเด็กกลายเป็นผู้ใหญ่ ผมสนุกมาก สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานั้นคือพัฒนาการ”
“มันเป็นการเดินทางที่ดีจนมาถึงตอนนี้ ผมมาถึงตรงนี้ได้เพราะทำงานหนักและทุ่มเท มันเป็นสิ่งที่ผมภูมิใจมาก มันจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับเด็ก ๆ หลายคน อีกเรื่องนึงคือผมคว้าแชมเปี้ยนส์ ลีก ผมภูมิใจกับการเดินทางที่ผ่านมามาก” เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค กล่าว
